Geen weg meer terug!

Na 2 jaar aftellen en 1 valse start (wij zouden eigenlijk eind september 2020 al zijn vertrokken) zijn we eindelijk naar Portugal verhuist!

De Verhuizing

Maandag 29 maart was het eindelijk zover…🥳

Om 9 uur begonnen we, samen met onze vrienden Carola, Andy, Rick en Karl, met het inladen van al onze spullen in Aalsmeer. Rond 11.30 uur was ons huis leeg en de vrachtwagen bommetje vol! Het klinkt als een makkie maar wat kan een mens een rommel hebben!

Maar dit was nog niet alles.....

Vanuit Aalsmeer reden Eus, June en Andy naar Utrecht.

Daar stond een grote vrachtwagen op hen te wachten. Hierin moesten onze spullen worden overgeladen vanuit de kleine verhuiswagen.

Deze grote vrachtwagen deelden we met Astrid en Serge die net als wij ook naar Portugal verhuizen. Hen leerden wij kennen tijdens het hele proces naar deze emigratie toe.

Zij bouwen een kleinschalig vakantie resort in Fuseta, Celebra a vida! Wat een toeval en een mazzel dat we dit zo, op hetzelfde moment, samen konden regelen.

Alles verliep ook in Utrecht voorspoedig. So far so good.

Ondertussen moest ik met de auto naar de garage voor een ‘export’ nummerplaat.

Bij de garage aangekomen ging het mis! De meneer met wie ik de afspraak had was ziek geworden en lag boven even te ‘rusten’. Of ik om 16.oo uur wilde terugkomen?!

“Uhh…nee meneer, ik heb haast! Sta op het punt om naar Portugal te verhuizen….”

Ik zocht snel naar een ander adres waar ik dit op korte termijn nog kon fixen. Gevonden! “Ja hoor mevrouw, komt u deze kant maar op”.

Top! Daar aangekomen vroeg deze meneer; ‘waar is de nummerplaat’? Ik riep geschrokken; ‘Die maakt u toch?!’.

Iets met miscommunicatie.😅 Gelukkig kon deze meneer mij wel vertellen dat in Vijfhuizen, 20 kilometer verderop (!), een collega garage deze nummerplaten wel in huis had. Op naar Vijfhuizen dus. Daar ben ik echt supergoed geholpen en verliep alles gelukkig heel soepel.

Snel weer teruggereden naar Aalsmeer. Eus en June opgehaald en opa en oma kwamen nog even gedag zeggen! En nu door naar mijn oma. Oma achterlaten vind ik wel een ding hoor. Ze is al 89 jaar. Te oud om mee te gaan, dat wilde ze niet. We kochten een iPad en gaven haar een snelcursus om af en toe te kunnen facetimen. Ze heeft het onder de knie en facetimed ons sindsdien elke dag.😉

Om nog wat slaap te pakken voor onze lange reis zou beginnen sliepen we bij onze vriendinnen Dorine en Chantal. Dinsdagochtend heel vroeg stapten we in de auto. Op naar Frankrijk, waar we om 19.00 uur stopten voor een overnachting in Poitiers. We hadden graag nog even wat kilometers gemaakt maar de Franse avondklok gooide roet in het eten.

Woensdagochtend om kwart voor zes ging onze reis verder van Bordeaux richting Noord-Spanje. Door Spanje reden we richting het zuiden van Portugal. Om precies 22.00 uur reden we de grens over. Tot dan toe bleken alle grensovergangen onbeheerd maar hier werden we staande gehouden. Paspoorten, check, En ons werd de vraag gesteld wat we eigenlijk kwamen doen want de grens was officieel gesloten🥴. Nou meneer, we komen hier om onze boerderij te verbouwen! Dan wilde ze toch ook nog even de eigendomspapieren van ons huis zien, check! 20 minuten verder reden we, met een kleine tussenstop bij de Mac Donalds, ons eigen terrein op. Daar stond ons nieuwe thuis!

Goede Vrijdag

Op Goede Vrijdag kwam de vrachtwagen aan in Olhâo en reed eerst naar Astrid en Serge om daar hun spullen uit te laden.

Wij hielpen hen met uitruimen, hoe eerder we hier klaar zijn hoe sneller we aan onze eigen spullen kunnen beginnen.😜

2 uur later waren we klaar en reed de chauffeur richting Moncarapacho, naar onze boerderij.

Met hulp van Dima en Miguel (en zelfs de chauffeur hielp een beetje) zijn wij dan ook na 1,5 uur klaar met het uitladen van onze spullen.

Omdat het een feestdag is in Portugal gingen Dima, Miguel en chauffeur snel op weg naar familie.

Daar stonden we dan. Buiten. Om ons heen ons hele hebben en houwen. Snel gingen we verder met het uitzoeken van de spullen.

Sommige spullen kunnen zo het huis in en een deel slaan we tijdelijk op in onze container. Maar goed dat dit een 40 feet containers is.😁

Met het weekend voor de deur nog genoeg tijd om verder uit te zoeken en in te ruimen, dat komt allemaal wel goed.

Nu even bijkomen van deze drukke dag. Met een wijntje, proosten op een fantastisch uitzicht!

Behalve de verhuizing zelf komt er nog zoveel meer bij kijken. Het afronden van zaken in Nederland, zoals arbeidscontracten, de verkoop van ons oude huis, het opzeggen van verzekeringen en abonnementen enz. En dit allemaal vervolgens in Portugal weer allemaal opnieuw aanvragen en regelen. Het ene gaat makkelijker dan het andere. Inschrijven hier was zo gepiept. Even langs bij de Junta de Frequesia (overheidskantoor) in Moncarapacho en na een handtekening van de Burgermeester sta je binnen no time weer buiten. Het importeren van de auto was een heel ander verhaal. Ondanks het gebruik van een bedrijf, die ons alle zorgen uit handen moest nemen, is het helaas niet gelukt binnen de termijn van 14 dagen. Nu hebben misschien Goede Vrijdag en Pasen ook niet bijgedragen. Je weet het niet, het is gewoon ook een beetje zoals het er hier in Portugal aan toe gaat. Nu we de komende dagen zonder vervoer zitten hebben we voor de zekerheid wat extra boodschappen in huis gehaald.

Dan rest ons de komende dagen niets dan lekker werken op het land. Tussen de fruit- en olijfbomen. Genoeg te doen voordat de verbouwing van onze boerderij echt van start gaat. Ik houd jullie natuurlijk op de hoogte😃

Saudações!

verhuizing